|
Het woonzorgcentrum Leiehome uit Drongen is erin geslaagd het geneesmiddelengebruik van de bewoners drastisch terug te schroeven.
Wat was het probleem?
Dirk De Meester: ‘Toen we halverwege 2012 wisselden van leverancier voor medicatie, maakten we een doorlichting van de geneesmiddelen die hier gebruikt werden. Dat was even schrikken. Het gebruik van psychofarmaca lag hoog, te hoog. Dat zijn de antidepressiva, de slaapmiddelen en de antipsychotica voor mensen met dementie. We scoorden lager dan het Vlaamse gemiddelde, maar dat wilden we niet als excuus gebruiken. Het moest beter. We wilden de mensen minder suf en meer alert maken.’
Hoe hebben jullie dat proberen te doen?
We zijn begonnen met het organiseren van vormingssessies door experten over het gebruik van geneesmiddelen. Niet alleen vanuit educatief oogpunt, we wilden iedereen meekrijgen. Het personeel en de inwoners, maar ook de huisartsen en familieleden. Het gebruik als een gedeelde verantwoordelijkheid. Dat riep wel weerstand op. Kan mijn moeder niet gewoon een slaappil krijgen? Die opmerking. Uiteindelijk creëerden we toch een breed draagvlak.’
Ook bij de bewoners zelf?
‘Makkelijk was dat niet. We hebben een belangrijke les geleerd: als je iets wegneemt, moet je ook iets in de plaats doen. Door de slaapmiddelen af te nemen, sliepen de mensen effectief enkele nachten minder goed. Dat was ontwenning. We stonden hen daarin bij, gingen met hen praten. Voorts organiseerden we de dag ook anders. We lieten onder meer de activiteiten later beginnen.’
Voor antidepressiva is die stap toch moeilijker te zetten?
‘Sommige dingen vallen niet op te lossen met geneesmiddelen. En dat moet ook niet. Veel mensen zijn verdrietig doordat ze uit hun huis moeten. Dat is begrijpelijk. Maar dat mag niet verward worden met een depressie. Het is een kwestie van dat verdriet toe te laten. Dat geven we het personeel ook mee: soms moet je bepaald gedrag toelaten zoals roepen of ronddwalen. Al is dat niet altijd even makkelijk.’
Het project is twee jaar geleden van start gegaan. Wat merkt u daar nu van in de praktijk?
‘We merken dat het gebruik van kalmeermiddelen, slaappillen en antidepressiva significant is verminderd, tot ver beneden veel andere woonzorgcentra. Het globaal psychofarmacagebruik is gedaald met bijna vijftien procent. Over de levenskwaliteit, de alertheid en valincidenten zijn er geen harde cijfers, maar in de praktijk merken we beterschap. Naar mijn gevoel dutten de bewoners minder in, vallen ze minder. We zullen zeker op de ingeslagen weg verder gaan.’ (sco).
|
