| Zorgkundige Sara: |
Hallo, mevrouw Vannieuwenhuyse! |
| Mevrouw Vannieuwenhuyse: |
Hallo! |
| Zorgkundige Sara: |
Naar wat bent u aan het luisteren? |
| Mevrouw Vannieuwenhuyse: |
Naar Radio Minerva. |
| Zorgkundige Sara: |
Luistert u altijd naar deze zender? |
| Mevrouw Vannieuwenhuyse: |
Meestal, ze spelen muziek waar ik heel veel van houd. |
| Zorgkundige Sara: |
En dat is? |
| Mevrouw Vannieuwenhuyse: |
Muziek uit de jaren 50 en 60. Daar word ik altijd nostalgisch van. |
| Zorgkundige Sara: |
Wie is uw lievelingszanger of -zangeres uit die tijd? |
| Mevrouw Vannieuwenhuyse: |
Ik heb er meerdere. Voornamelijk Bobbejaan Schoepen, La Esterella, Rocco Granata, je weet wel, van Marina, en uiteraard Will Tura! |
| Zorgkundige Sara: |
Dat zijn echte klassiekers, hè. Ik kan me voorstellen dat u daar nostalgisch van wordt. |
| Mevrouw Vannieuwenhuyse: |
Heel zeker. Mijn absolute favoriet is 'Ik mis je zo'. Dat mogen ze op mijn begrafenis spelen. |
| Zorgkundige Sara: |
Dat is inderdaad een heel mooi liedje! Zingt u soms ook mee met het contactkoor? |
| Mevrouw Vannieuwenhuyse: |
Ja, wij repeteren elke week. Het is best wel gezellig hoor, maar ik heb wel moeite om mij de teksten te herinneren van die oude liedjes. En we zingen ook niet altijd juist: er zit al eens een vals nootje tussen. Maar we amuseren ons kostelijk. |
| Zorgkundige Sara: |
Als u zich maar amuseert. Dat is het belangrijkste. |
| Mevrouw Vannieuwenhuyse: |
Weet je, toen ik jong was, wilde ik zangeres worden. |
| Zorgkundige Sara: |
Echt waar?! En waarom bent u die droom niet achternagegaan? |
| Mevrouw Vannieuwenhuyse: |
In mijn tijd ging dat niet hoor. Wij werden niet verondersteld uit werken te gaan als vrouw. Onze taak was het huishouden doen en de kinderen opvoeden. |
| Zorgkundige Sara: |
Dus u bent uiteindelijk huisvrouw geworden? |
| Mevrouw Vannieuwenhuyse: |
Inderdaad. |
| Zorgkundige Sara: |
En deed u dat graag? |
| Mevrouw Vannieuwenhuyse: |
Ja, ik heb het altijd een privilege gevonden om mijn kinderen te zien opgroeien, hen op te voeden. Want de ouders van vandaag maken of hebben weinig tijd voor hun kinderen. |
| Zorgkundige Sara: |
Dat snap ik. Wat deed u dan zoal met uw kinderen? |
| Mevrouw Vannieuwenhuyse: |
In onze vrije tijd maakten wij heel veel uitstapjes. |
| Zorgkundige Sara: |
Wilt u erover vertellen? |
| Mevrouw Vannieuwenhuyse: |
Ja, hoor. Weet je, ik heb een zus die in Parijs woont en daar mochten we elk jaar naartoe, met de trein uiteraard. En ik herinner me: op een zeker moment waren we met z’n drieën in slaap gevallen en reden we bijna onze halte voorbij. |
| Zorgkundige Sara: |
Dat heb ik ook al eens meegemaakt op de bus! Het is goed dat u die momenten koestert. |
| Mevrouw Vannieuwenhuyse: |
Ja hoor en ik vertel er ook graag over! |
| Zorgkundige Sara: |
Dat mag u zeker vaker doen! |
| Mevrouw Vannieuwenhuyse: |
Ja, dat zal ik zeker doen. |
