Zorgkundige An: |
Dag mevrouw Delafaille. |
Mevrouw Delafaille: |
Hallo. |
Zorgkundige An: |
Hoe gaat het met u? |
Mevrouw Delafaille: |
Ik heb al betere dagen gehad. |
Zorgkundige An: |
Wilt u erover praten? |
Mevrouw Delafaille: |
Tja, wat valt erover te zeggen... Ik heb me altijd sterk gehouden, altijd gevochten, maar met wat ik nu heb vernomen is het laatste sprankeltje hoop verdwenen. |
Zorgkundige An: |
Wacht u niet beter de resultaten af, voordat u zelf die conclusie trekt? |
Mevrouw Delafaille: |
Wat moet ik daarover zeggen? De voorbije weken heb ik pillen geslikt en aan een baxter gelegen... Ik wil niet meer lijden, ik wil dat het ophoudt. Ik wil niet eindigen als een plant. |
Zorgkundige An: |
Dat begrijp ik. |
Mevrouw Delafaille: |
Ik wil een waardig levenseinde. |
Zorgkundige An: |
Dat begrijp ik. |
Zorgkundige An: |
Hebt u al nagedacht over de toekomst? |
Mevrouw Delafaille: |
Voor mij is er geen toekomst. Ik denk dag en nacht aan mijn levenseinde. Vandaag of morgen kan mijn laatste dag zijn. |
Zorgkundige An: |
Bent u bang om te sterven? |
Mevrouw Delafaille: |
Niet echt, maar ik heb nog zo veel vragen. Zo veel dingen die ik nog beter zou willen begrijpen. |
Zorgkundige An: |
Als u wilt, kan ik wel eens wat informatie voor u verzamelen over pijnbestrijding en mogelijke vormen van levensbeëindiging. |
Mevrouw Delafaille: |
Ach, wat maakt het nog uit. |
Zorgkundige An: |
Het is belangrijk dat u daar goed over nadenkt en dat u zulke zaken op tijd op papier zet. |
Mevrouw Delafaille: |
Ja, maar op papier is het officieel. Daar ben ik nog niet aan toe, werkelijk niet. |
Zorgkundige An: |
Daar heb ik alle begrip voor. Hebt u er al eens met iemand over kunnen praten? |
Mevrouw Delafaille: |
Praten niet, maar wel veel over nagedacht. Over de dood praten met iemand, hoe doe je dat? Ik weet het niet. |
Zorgkundige An: |
Ik zal later eens terugkomen met wat documenten. U hoeft dan nog niks te tekenen, maar zo krijgt u er misschien al een beeld van. |
Mevrouw Delafaille: |
Dat is goed. |
Zorgkundige An: |
Probeer nu maar wat te rusten. Tot later. |